Był czas, że dzień zaczynałam obowiązkowo od owsianki. Później mi się to trochę znudziło i przerzuciłam się na konkretne śniadania, koniecznie wytrawne. Wraz z nadejściem wiosny wróciła mi jednak ochota na coś słodkiego i delikatnego, więc owsianki w różnych odsłonach wróciły do łask. Ta jest niezwykle delikatna i kremowa, a zawdzięcza to dwóm dodatkom – płatkom z amarantusa i solidnej łyżce śmietany (nie śmietanki). Uwielbiam ją przede wszystkim z czarną porzeczką i jagodami, które zaprawiałam latem i jeszcze stoją w słoikach na półkach w spiżarni. Posypuję posiekanymi migdałami i pyłkiem pszczelim, który fajnie komponuje się kolorystycznie. Ten ostatni jest dość dyskusyjnym dodatkiem, ja za nim przepadam, ale w rodzinie jestem jedyna, więc sami oceńcie, czy Wam odpowiada.